باید قدم گذاشت به راهی که راه نیست

 باید قدم گذاشت به راهی که راه نیست
دیدار تو به قدر کفایت گناه نیست
آزادگی بدون خطر نیست این قفس
جز جایگاه صوت خوش و روی ماه نیست
ما را به جرم موی سیاهی گرفته اند
پرونده ی تمامی زاغان سیاه نیست
هر یوسفی که رفت به زندان عزیز نیست
هرکس که دست برده به تاجی که شاه نیست
شب را سیاهکار نخوانید شاعران!
روی سپید نیز نشانی ی ماه نیست
ای سرنهاده به دار و به یار خویش
دنیا برای هیچ کسی جان پناه نیست!

باید قدم گذاشت به راهی که راه نیست

عشق بازی کردن آسان می شود

عشق است بلایی که خطر داشته باشد